Tomy serii "Anthropos" ukazują się od 1998 roku. W serii publikuje się oryginalny dorobek polskiej antropologii kultury. Autorzy poszczególnych tomów reprezentują różne specjalności humanistyki o nachyleniu antropologicznym (folklorystyka, etnografia, kulturoznawstwo, antropologia społeczna, antropologia kulturowa), pewne preferencje mają przy tym autorzy wywodzący się i współpracujący z naszym Instytutem. Istotą prac jest antropologiczne spojrzenie na rzeczywistość kulturową dawną lub współczesną. Czytanie i interpretacja dowolnego faktu kultury, byle dobrze dostrzeżonego w kontekście, reinterpretacje historycznych sekwencji kultury, lub poszukiwanie w niej idei przewodnich jest cechą charakterystyczną postawy badawczej autorów.

Publikacje serii "Cultura" to przekłady ważnych współczesnych lub uznanych za klasyczne prac z zakresu antropologii kulturowej i studiów kulturowych. Adresatami serii są studenci antropologii i etnologii, kulturoznawstwa, socjologii, antropologicznie zorientowanej filologii i historii sztuki. Poszczególne tomy mają charakter podręcznikowy ze względu na przyjęte założenie publikowania przekładów prac autorów o uznanym autorytecie lub prac, w których autorzy dokonują syntetyzującego przeglądu problematyki.

Rada programowa
Prof. dr hab. Janusz Barański
Dr hab. Marcin Brocki
Dr hab. Michał Buchowski

The book series is dedicated to recent works by social and cultural anthropologists of the Institute of Ethnology and Cultural Anthropology of the Jagiellonian University. The series is also open to other works, monographs, edited volumes, representing the field of social and cultural anthropology that might contribute to the development of the discipline as well as initiate an interdisciplinary debate and get general public attention.

Strona internetowa serii

Seria "tempus fugit" tworzona jest przez Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej we współpracy z krakowskim Wydawnictwem Pasaże. Pomysłodawcą i redaktorem serii jest prof. dr hab. Dariusz Czaja.

Pierwszą i prawdziwą reakcją na niemy logos obrazu jest zaniemówienie. To jest ten – paradoksalnie – wymowny sygnał mówiący nam o tym, że stoimy przed czymś, co nie poddaje się dyskursywnej obróbce, że jesteśmy, że trwamy, porażeni, we wnętrzu tajemnicy. Cała zwyczajowa „reszta”, wszystkie słowa, potoczne i techniczne, którymi usiłujemy kompulsywnie przyszpilić tajemnicę obrazu przychodzą później. [Dariusz Czaja]

Strona internetowa serii